جلالآباد مرکز ولایت ننگرهار افغانستان و مهمترین شهر بین کابل تا پیشاور است.
این شهر در ۱۵۰ کیلومتری شرق کابل در نزدیکی گردنهٔ خیبر قرار و ارتفاع آن از سطح دریا ۵۷۰ متر است. جمعیت آن بین ۱۵۰ تا۲۰۰ هزار نفر است و در زمستان دارای آب و هوای معتدل و زمینهای حاصلخیزی است. در زمان پادشاهی محمدظاهرشاه چندین سد بزرگ آب در این ناحیه ساخته شد.
بیشینهٔ باشندگان این شهر را پشتونها تشکیل میدهند ولی هندوها و سیکها نیز در آن زندگی میکنند. از آثار مهم این شهر، سراجالعمارت، نشستگاه امیر حبیبالله و امانالله شاه، بود که در سال ۱۹۲۹ میلادی نابود شد. باغهای آن ولی هنوز برپا هستند و فضایی دلپذیر دارند. آرامگاه هر دو فرمانروای نامبرده در درون باغی در روبروی سراجالعمارت قرار دارد.
یک راهب بودایی سده هفتمی به نام هوان زانگ ( در فارسی ژوان زانگ هم نوشتهاند) در سال ۶۳۰ میلادی به منطقهٔ جلالآباد رسید و پنداشت که به هندوستان رسیدهاست. خود شهر جلال آباد شهر نسبتأ تازهای است و در سده شانزده، در دوره سلطنت اکبر، نواده بابر شاهنشاه مغول ساخته شدهاست.
این شهر در زمان حملهٔ انگلیسها بدست آنان افتاد ولی انگلیسها در هر دو حمله شکست خورده و واپسنشستند. پس از استقلال افغانستان بزرگترین لویهجرگه ( انجمن بزرگ) افغانستان در سال ۱۳۰۱ ( ۱۹۲۰ میلادی ) در جلالآباد برپا شد. در زمان حملهٔ روسها بیشتر آثار بودایی جلالآباد ویران شد. امروزه این شهر مورد بمباران ایالات متحده آمریکا (به قصد یافتن اردوگاههایالقاعده ) قرار دارد.